HITMAN Świat Zabójstw zdaje się być równie nieubłagany, co śmierć i podatki… ale głównie jak śmierć. Debiut odcinkowego tytułu HITMAN w 2016 roku dał początek tętniącej życiem trylogii gier, dla których opracowano wiele dodatków DLC, aktualizacji oraz nowych map i trybów. Świat Zabójstw nareszcie składa całą tę zawartość w jeden wielki hit!
Developerzy z IO Interactive od zawsze planowali połączyć trzy gry z serii w jeden tytuł zawierający wszystko, co stworzyli w ciągu ostatnich siedmiu lat. Z tego względu HITMAN i HITMAN 2 wychodzą ze sprzedaży (jeśli masz te gry, zachowasz je), a HITMAN 3 będzie odtąd funkcjonował pod nazwą HITMAN Świat Zabójstw i zawierać całą zawartość z trzech poprzedzających go tytułów. Wskutek tej optymalizacji powstała nowa, olbrzymia gra zawierająca 21 złożonych map oraz liczne kampanie, tryby i przedmioty kolekcjonerskie. Co najważniejsze, kompilacja ta zapewni graczom zupełnie nowy sposób na rozgrywkę: tryb Wolnego Strzelca (Freelancer mode).
Tryb będzie stanowić wyzwanie, jakiego w całej serii jeszcze nie było – nawet dla graczy, którzy zaliczyli już wszystkie mapy i dopadli każdy cel. Wolny Strzelec odziera grę z wszelkich pewników i tworzy rozgrywkę typu roguelike złożoną ze wszystkich poziomów, bohaterów i postaci niezależnych.
Agent 47 nigdy nie wkraczał do akcji, nie wiedząc, co go czeka – aż do teraz. Znał swoje cele, mógł przeszukiwać poziomy i podążać za krzątającymi się podczas codziennych zajęć postaciami. Każdy poziom miał optymalną trasę jego przejścia. 47 mógł zaaranżować rodzinną sesję zdjęciową i dopilnować, by listwa zasilająca lampy błyskowej leżała w kałuży i dotykała metalowego krzesła. Agent tworzył plan, a potem wykonywał… wyrok.
Wolny Strzelec usuwa z gry HITMAN wszystko, co pewne. W nowej kryjówce (wrócimy do niej później) gracz staje przed wyborem syndykatu do wyeliminowania – każdy z nich wiąże się z 18 kontraktami, które należy zrealizować. W określonych odstępach konieczne będzie przejście poziomów Showdown, które stanowią kamienie milowe dla osiąganych postępów i pozwalają wypłoszyć z ukrycia czterech przywódców syndykatów.
Poziomy pozostają bez zmian, podobnie jak wydarzenia z fabuły głównej gry – cele będą jednak wybierane losowo. Strażnicy, ogrodnicy, kucharze; potencjalną ofiarą może być teraz dosłownie każdy. Podobnie jak w przypadku jasno wyznaczonych celów, wokół których konstruowano poziomy poprzednich gier, postacie te mają swój plan dnia i lubiane miejsca. Szanse na to, że Twój cel wejdzie pod wiszący na linie fortepian, są jednak nikłe. Zamiast tego może kręcić się, na przykład, po kawiarnianym ogródku, nigdy nie oddalając się od grupy strażników albo siedzących przy stolikach osób.
Jak wyeliminować taką osobę bez zwrócenia na siebie uwagi? Istnieją sposoby na zwiększenie szans powodzenia akcji. Możesz obrabować sejf lub kuriera albo kupić od dostawcy broń. Czasem nawet to nie pomoże, ale taki był zamysł twórców. W Trybie Wolnego Strzelca nie chodzi o widowiskowe akcje, a o wykorzystywanie okazji. Ten cel można było zadusić na dziedzińcu, ale ucieczka byłaby wówczas niemożliwa. Na szczęście tuż obok stał budynek. Aby wyeliminować cel, Agent 47 musiał wejść na dach, pobić strażnika i, ze względu na brak karabinu snajperskiego, oddać strzału z pistoletu. To był jedyny sposób.
Ta chwila miała w sobie coś wyzwalającego. W grze HITMAN akcje musiały przebiegać jak w szwajcarskim zegarku – chodziło o idealne zabójstwa poprzedzone godzinami starannego zbierania informacji. Stworzono je z myślą o wielokrotnych podejściach. W nowym trybie wygląda to zgoła inaczej. Ryzykowne eliminacje w Wolnym Strzelcu kładą na szali znacznie większą stawkę. Jeśli misja się nie powiedzie, stracisz wszystkie bronie i sprzęty, jakie udało Ci się zabrać lub znaleźć, a także połowę Merces – nowej, unikalnej dla tego trybu waluty. Porażki na tych poziomach nie hamują jednak postępów robionych w ramach kontraktów. Skutkuje to tylko podwyższeniem klasyfikacji stanu alarmowego na kolejnych poziomach.
Całość jeszcze bardziej urozmaicają Showdowns, które wciąż cechuje swoboda rozegrania. Na każdym poziomie czekają cztery cele, ale zająć się masz tylko jednym z nich; reszta jest dla podpuchy. Otrzymujesz szczyptę informacji na temat swojej ofiary: na przykład że lubi dobrze zjeść lub ma rude włosy. Poza tym do dyspozycji masz aparat Suspect Camera, który pozwala robić zdjęcia i podglądać potencjalny cel. Ofiary są jednak wybierane losowo, a za nimi podąża obserwator, którego zadaniem jest wypatrzyć Cię, zanim zdążysz uderzyć. Jeśli sknocisz Showdown tak bardzo, że cel ucieknie bez szwanku, stracisz wszystkie osiągnięte do tej pory postępy. HITMAN jest odtąd grą roguelike.
Pomiędzy misjami 47 może teraz schronić się w kryjówce i poczynić stosowne przygotowania. Jeśli udało Ci się ukończyć poziom z bronią w ekwipunku, tutaj ją schowasz. Po każdej misji otrzymasz tu również praktyczny gadżet od Diany, w tym niesławne wybuchowe gumowe kaczuszki. Gdy rozwiniesz już swoje zdolności i najdzie Cię ochota na zmianę wystroju zapasowej kryjówki, zacznij przekształcać ją w oszałamiające włości śmierci.
HITMAN Wolny Strzelec to umiejętnie opracowana nowość w całej serii, która zmienia zasady gry i łączy wyzwania tak, aby – ironicznie mówiąc – tchnąć w zabójczą akcję nieco życia. Nowy tryb znajdziesz w grze HITMAN Świat Zabójstw, która jest już dostępna w Epic Games Store.
Autor: Craig Pearson
